Liberalne pierwiastki Sierakowskiego
„Nie dzieli nas nic, poza tą idiotyczną granicą unijną.”
— Sławomir Sierakowski
Źródło: Nie jesteśmy lepsi od Ukraińców
Szkoda tylko, że nie dostrzega, iż „ta idiotyczna granica unijna” jest produktem ubocznym jego socjalistycznej – i nacjonalistycznej jego wrogów – ideologii. Namysł nad historią dowodzi, że im bardziej liberalny i wolnorynkowy kraj, tym szerzej otwarte jego granice i większa tolerancja względem cudzoziemców. Do dzisiaj naturalizacja najłatwiejsza jest tam, gdzie panował kiedyś „dziki kapitalizm”. A USA – mimo, że dziś stojąca na antypodach ideału Ojców Założycieli – nadal przyjmuje więcej imigrantów niż reszta świata razem wzięta. Nigdzie nie ma łatwiejszej drogi do pełnoprawnego obywatelstwa. Nie wspominając o USA sto lat temu.
W istocie jak można połączyć otwarte granice z państwem opiekuńczym? Te dwa cele na gruncie logiki się wykluczają – ale cóż to dzisiaj znaczy? Jeśli socjaldemokracja jest nielogiczna, tym gorzej dla logiki. Jeśli rząd kupuje sobie poparcie dostarczając społeczeństwu „dobra publiczne”, a granice będą otwarte to, rzecz naturalna, imigranci z biedniejszych rejonów będą migrować do tego miejsca, aż do momentu, w którym albo (a) zasoby rządowe zostaną wyeksploatowane albo (b) rząd nie dopuści do tego i zamknie granice.
Redystrybucja jest grą o sumie zerowej – jeden traci, drugi zyskuje. Podczas gdy handel jest grą o sumie dodatniej – obie strony zyskują (jeśli by traciły na tym, to nie podejmowałby się transakcji handlowej). Dlatego otwarte granice są możliwe tylko bez redystrybucji, bo wtedy imigranci przyjeżdżający do kraju włączają się w handel (a więc obie strony zyskują).
Istotny jest też fakt, że handel jest gwarantem pokoju i współpracy. Jak ujął to John Stuart Mill:
„It is commerce which is rapidly rendering war obsolete, by strengthening and multiplying the personal interests which are in natural opposition to it. And it may be said without exaggeration that the great extent and rapid increase of international trade, in being the principal guarantee of the peace of the world, is the great permanent security for the uninterrupted progress of the ideas, the institutions, and the character of the human race.” (Princples of Economics)
Jedną z głównych przyczyn nieudolnej integracji islamskich imigrantów z zachodnimi społeczeństwami jest fakt, że ci imigranci żyją z zasiłków oddzielając się od reszty społeczeństwa, zamiast żyć, pracować i handlować z Europejczykami. Etatyzm – którego protekcjonizm i redystrybucja są sztandarowymi przykładami – jest głównym źródłem zaburzeń pokojowego ładu i współpracy społecznej.